PRZECISKI

Kret zazwyczaj wymaga wykopania dwóch otworów: wejściowego i wyjściowego. Otwory wykonujemy ręcznie lub wykorzystując nasze minikoparki. Przy użyciu narzędzia celowniczego tzw. kretoskopu wyznaczany jest dokładny kierunek przecisku. Następnie pracownik umieszcza kreta w wykopie wejściowym na żądanej głębokości. Gdy urządzenie znajdzie się we właściwej pozycji, uruchamiane zostaje zasilanie pneumatyczne. Kret przesuwa się poprzez uderzenie głowicy ruchem posuwisto-zwrotnym tworząc tym samym otwór.  Przecisk prowadzony jest na głębokości co najmniej 10-krotnej średnicy rury lub 1 metra, aby uniknąć uszkodzenia powierzchni. Rura jest zwykle instalowana po zakończeniu wiercenia, lecz może być również wciągana podczas formowania otworu. Ta druga metoda jest korzystna na luźnych gruntach, w których niepodparty otwór może się zapaść. Otwór ma zwykle średnicę o 15-25% większą niż instalowana rura.

Aby zapewnić bezproblemową i sprawną pracę niezbędna jest znajomość warunków gruntowych. Metoda przecisków wykorzystuje zasadę zagęszczania gruntu do wykonania otworu i dlatego jest najbardziej odpowiednia dla gruntów ściśliwych. Warunki gruntowe odpowiednie do formowania udarowego obejmują gliny, muł, torf i ogólnie miękki materiał spoisty. Luźny piasek lub mocno zbity żwir mogą stanowić utrudnienie.

Metoda przecisków podziemnych z wykorzystaniem kreta najlepiej nadaje się do instalowania rur o średnicach do 160mm. Długość pojedynczej instalacji uzależniona jest od warunków gruntowych. Krety w idealnych warunkach mogą montować do 30 metrów przewodów za jednym zamachem.

Dokładność kretów może być dość wysoka w stabilnych warunkach gruntowych, gdzie przy prawidłowym początkowym ustawieniu dokładność zarówno linii, jak i poziomu może mieścić się w granicach 1% długości odwiertu.